شاگردانم بهترین آموزگارانند

کلام نور

جامعه بدون برخورداری از خلقیات نیکو نمی­تواند به هدف های والای بعثت پیامبر دست پیدا کند. آنچه فرد و جامعه را به مقامات عالی می رساند اخلاق نیکوست، اخلاق نیکو هم فقط خوش­رفتاری با مردم نیست، بلکه به معنای پروراندن صفات نیکو و خلقیات فاضله در دل و جان خود و انعکاس آن­ها در عمل خود است.

اگر در جامعه­ای فضائل اخلاقی در دل و جان مردم حاکم باشد، مردم نسبت به یکدیگر مهربان باشند، نسبت به یکدیگر گذشت و عفو و اغماض داشته باشند، نسبت به مال دنیا حرص نورزند، نسبت به آنچه دارند بخل نورزند، به یکدیگر حسد نورزند، در مقابل پیشرفت یکدیگر مانع تراشی نکنند، مردم آن [جامعه] دارای صبر و حوصله و بردباری باشند، این جامعه حتی اگر از لحاظ مادی هم پیشرفت زیادی نداشته باشد، باز مردم در آن احساس آرامش، آسایش و احساس سعادت می کنند . اخلاق این است.

اولین چیزی که من روی آن تکیه می­کنم کیفیت اخلاقی و تربیتی بچه هاست. اگر نقش محوری تربیت معنوی و اخلاقی در مدارس ما به فراموشی سپرده شود یا مورد کم اعتنایی قرار بگیرد ما آینده انقلابمان را دچار تهدید جدی کرده ایم.

ما می خواهیم آن کسی که به آموزش و پرورش وارد می شود بعد از 12 سال یک انسانی باشد با برجستگی های اخلاقی، انسانی باشد. شجاع، خوشخو ، خیرخواه ، خوش بین ، امیدوار ، بلند همت ، مثبت در قضاوت ها و سایر خصوصیات اخلاقی که شما برای یک انسان مطلوب در نظر می گیرید.

از نظر اسلام، همان طور که معلم احترام دارد و باید تکریم شود متعلم هم باید تکریم شود. شاگرد را هم باید تکریم کرد، به شاگرد اهانت نباید کرد . این یک جنبه تربیتی بسیار عمیقی دارد. برخورد باید برخورد پدر با فرزند باشد. باید شاگرد را مثل مومی در دست چرخاند و شکل داد، منتها با ملایمت، هنر معلمی این است.

 « رهبر معظم انقلاب »